Klonlama, genetik bilginin kopyalanması için çeşitli teknikleri ifade eder. En tartışmalı klonlama türü olan üreme klonlaması, tüm organizmaların kopyalarını oluşturur. Klonlama işlemi, genetik olarak aynı olan iki organizma ile sonuçlanırken, klon, orijinal organizmanın yapmadığı risklerle karşı karşıyadır. Klonlamayı mümkün kılan teknolojiler gelişmeye devam etse de, 2010 yılı itibariyle çoğu klon çeşitli nedenlerden ötürü hayatta kalmamakta veya gelişmemektedir.
Düşük
Bugüne kadarki klonlama vakalarının çoğu - Eylül 2010 - başarısız oldu. Bilim adamları çeşitli hayvanları klonlamaya çalıştılar ve neredeyse tüm vakalarda embriyo düzgün bir şekilde gelişemedi veya kısa bir süre boyunca hayatta kalmadı. Genetik Bilimi Öğrenme Merkezi, klonlamanın başarı oranının sadece yüzde 0.1 ila yüzde 3 arasında değiştiğini tahmin ediyor. Örneğin klonlanmış bir embriyo, doğal hamilelik artı klonlamaya özgü diğerleriyle aynı zorluklarla karşı karşıyadır.
Klonlama sürecinde, bir bilim adamı, genetik bilgiyi içeren bölüm olan yumurtanın çekirdeğini kaldırır ve onu başka bir hücrenin çekirdeği ile değiştirir. Bazı durumlarda, ilgili iki hücre uyumsuz değildir ve hücre hayatta kalamaz. Ek olarak, vücutları nakledilen organı reddeden bazı nakil hastaları gibi, nakledilen çekirdeği olan bir yumurta, büyümeyi ve bölünmeyi başararak yeni çekirdeği reddedebilir. İlk saatlerde hayatta kalan klonlanmış embriyolar vekilin rahmine implante edilemeyebilir. Son olarak, yerleşik bir hamilelik, herhangi bir zamanda ve çeşitli nedenlerle, büyümeyi durdurabilir ve düşükle sonuçlanabilir.
Sağlık sorunları
Gebelikten sağ kalan klonlanmış embriyolar çeşitli doğum kusurları ve diğer sağlık sorunları ile doğabilir. FDA'ya göre, klonlamada görülen bir fenomen, klonlanmış hayvanların doğumda normalden daha büyük, olağandışı büyük organlara sahip olma eğilimindedir. Genişlemiş organlar genellikle yanlış çalışır, dolaşım, nefes alma ve diğer vücut fonksiyonları ile ilgili sorunlara neden olur ve bazen erken ölüme neden olur. Klonlanan hayvanlar genellikle çeşitli organlarda ve vücut kısımlarında malformasyonlara sahiptir. Ek olarak, bağışıklık sistemleri düzgün çalışmayabilir ve daha sonra hastalık gelişimine yol açabilir.
Anormal Gen İfadesi
Genetik materyal veya DNA önceden programlanmış olarak gelir, böylece belirli genler belli zamanlarda diğer genler "kapalı" iken "açılır" veya ifade edilir. Normal gen ifadesi, bir organizmanın normal gelişiminin ayrılmaz bir parçasıdır; hücreler cilt hücreleri, sinir hücreleri ve kan hücreleri gibi farklı tiplere ayrılmaya başladığında, genlerin belirli bir sırayla açılması ve kapanması gerekir. Bununla birlikte, klonlanmış hücreler, genlere ne zaman açılıp kapanacaklarını söylemek için gerekli programlamadan yoksun olabilir. Sonuç, her ikisi de bir organizmanın ölmesine yol açabilen düzensiz hücre büyümesi veya uygunsuz hücre işlevi olabilir.
