Hayatımda kendimi günde birden çok kez tartabileceğim bir zaman vardı. Kaybedilen veya kazanılan bir poundun her yarısı, ya büyük bir zafer ya da gösteriyi durduran bir trajedi idi. Takıntılıydım.
Sonunda ne kadar tartıldığımı bilmek için bu sürekli ihtiyacı olan yeme bozukluğu için tedavi görsem de, banyo tartısı ile ilişkim sağlıksız kaldı.
Sonra hamile kaldım. Hamileliğimden önce vücudum "mutlu kilonuza" yerleşmişti, ama hamileliğimin sonuna gelince, 35 kilo aldım, ki bu da oldukça ortalama olsa da beni şimdiye kadarki en ağır kiloma koydu (çünkü, merhaba, başka bir insan varlık içimde büyüyordu).
Ama tek gördüğüm sayı. Hamileliğim sırasında dokuz ay boyunca ölçeğe bakmamak için elimden gelen tüm çabalara rağmen, merakım beni en iyi şekilde değerlendirdi ve doğum öncesi son kontrolümde tıbbi çizelgemden bir göz atmak zorunda kaldım. Böylece bebeğimi aldıktan sonra (ve elbette egzersiz yapmak için doktorum tarafından temizlendikten sonra), bebek ağırlığımı kaybetmeye başladım. GÜÇLÜ antrenmanları yapmaya başladım ve ne yediğimi izledim.
Yine de hamilelik öncesi kiloma ulaşmadım (bildiğim kadarıyla). Ama ulaştığım hamilelik pantolonumun büyüklüğüydü. Sonra kişisel antrenör Holly Perkins'in Katıldığım Kadınlar Gücü Ulus konferansında söylediği bir şeyi hatırladım:
"İdeal bedeninizin neye benzediğini hayal edin - bedeniniz, şekliniz, vb. - ve ideal kilonuz. Peki ya" mükemmel bedeniniz "ile teraziye girdiyseniz ve ideal kilonuzdan beş ila 10 kilo daha ağırlığındaysanız? Gerçekten istediğiniz şekilde bakarsanız, ölçeğin üzerindeki sayının ne dediğine önem verir misiniz?"
Bu benim aha anımdı: Teraziyi batır! Ölçeğin ne söylediğine bakılmaksızın, şimdiye kadar olduğundan daha güçlüydüm ve temelde olmak istediğim boyuttaydım.
Ölçeğimi Fırlatarak Öğrendiğim 5 Şey
Bu ampul anından sonra - kısmen seçim ve kısmen duruma göre - kendimi tartmayı bıraktım. Aslında, üç aydır bir skalaya adım atmadım. Uzun bir zaman gibi görünmeyebilir, ancak günlük tartıları olan biri için bu büyük bir zafer. Ve kesinlikle kutlamaya yarım kilo su kilo kaybından daha değerlidir.
İşte öğrendiklerim (ve hala öğrenme sürecindeyim).
üzerinde
1. Kilonum hikayenin sadece bir kısmını anlatıyor.
Kilom gerçekten ne? Bilimsel olmak için, vücudumun Dünya'nın çekimsel çekimiyle ilişkisini ölçen bir sayı. Yine de bu sayının bedenim hakkındaki düşüncelerimi ve duygularımı kontrol etmesine izin verdim.
Kilonumun size söyleyemediği şey: Ne kadar kasım var ve ne kadar yağım var. "Kas yağdan daha ağırdır" duymuş olabilirsiniz, ancak bu tam olarak doğru değildir, çünkü bir pound bir pound bir pounddur. Daha doğru bir ifade, kasın yağdan daha yoğun olduğu anlamına gelir, bu nedenle kas poundu aynı miktarda tartılan yağdan daha az yer kaplar.
Bu nedenle iki farklı kişi aynı miktarı tartabilir ancak tamamen farklı görünebilir (elbette dikkate alınması gereken yükseklik de vardır). Ve bu yüzden aylarca egzersiz yapabilir ve yine de aynı ağırlığa sahip olabilirsiniz.
Bunu LIVESTRONG.COM Challenge Facebook grubumuzda çok görüyorum. İnsanlar niçin ölçeğin düştüğünü görmediklerini bilmek istiyor. Birçoğunun fark edemediği şey, kilo vermeden hala küçültebileceğinizdir. Bu nedenle, fiziksel değişiklikler ararken ilerleme fotoğrafları harika.
üzerinde
2. Ölçekte sayı değilim.
İşte kilomun size başka ne söyleyemeyeceği: egzersiz yaparken ne kadar mutlu olduğumu, kızımla ne kadar enerji oynamak zorunda olduğumu veya işimde ne kadar iyi olduğumu. Size bunlardan hiçbirini anlatamaz.
Ama size söyleyebilirim çünkü ben ölçekte bir sayıdan daha fazlasıyım. Buna tam olarak inanmak yıllar aldı. Ben tamamen et bedeninden, etten, kemiklerden, organlardan ve kaslardan oluşan bir insanım. Bazen 125, bazen 135 kilo. Ama anne, partner, arkadaş ya da insan olarak kim olduğumu değiştirmiyor.
3. Ölçek sorun değildi; benim algılamamdı.
Sizi terazilerin kötü olduğuna ikna etmek için bunların hiçbirini yazmıyorum ve onları hemen atmalı ve asla kilonuzu düşünmemelisiniz. Kilo vermenin gerekli olduğu birçok durum vardır. Çok fazla yağ taşıyorsanız, birçok kronik sağlık sorunu için daha yüksek risk altında olabilirsiniz.
Eğer ölçeği sorumlu tutmak için kullanıyorsanız, bravo! Ancak, eğer benim gibiysem ve ölçekle ilişkiniz toksik ise, yeniden değerlendirme zamanı.
LIVESTRONG.COM yazarı lisanslı bir klinik psikolog olan Psy.D. yazarı Kate Cummins'e sordum ve şöyle dedi: "Bu tür davranışlar için en iyi şey tamamen ayrılmaktır. Kendinize şunu söyleyin:" ölçek beni üzüyor ve ölçeğindeki bir sayıdan bağımsız olarak kendinden emin ve güzel hissetmeyi hak ediyorum. ' Ölçeğe adım atmamak, evinize girmediğiniz bir odaya koymak veya sadece atmak için bilinçli düşüncelerinizle seçim yapın."
Ve bu taşla son buldu: "Her şeyden çok, tüm hastalarıma çok güzel olduklarını ve inanılmaz hissetmeye layık olduklarını söylüyorum, bu yüzden yapmayı seçtikleri her şey onları 'daha az' hissettiriyor. davranışsal değişim biçimi. " Çok doğru!
4. Muhtemelen her zaman en azından biraz ne düşündüğümü merak edeceğim.
Tamam, itiraf ediyorum: Zaman zaman tarttığım şeyi merak ediyorum. Bir süredir, peki bu sayının ne olduğunu kim bilebilir? Ben bir toplumda yaşayan ve bana neye benzediğimi söyleyen bir kadınım. Ve buna bağlı olarak benim kilom.
Şimdi fark, merakın bir saplantı haline gelmesine izin vermemem. Bir ay önce yaptığımdan daha fazla mı yoksa daha mı düşük bir ağırlığa sahip olup olmadığımı merak ediyorum ve bırakın. Çünkü günün sonunda, o kadar da önemli değil.
5. Beden imgesi ile mücadelelerim sona ermedi.
Bir sonraki itiraf: Hala belli bir şekilde bakmaktan endişeliyim. Artık kiloumu takıntı etmeme rağmen, vücudumun neye benzediğini düşünüyorum - çok fazla. Yani ölçeği atmak mutluluğun anahtarı değil. Ama bu gerçekten iyi bir başlangıçtı.
Benim için, vücudumu olduğu gibi sevmek ve kabul etmek ve yaptığı ve yapmaya devam ettiği tüm şaşırtıcı şeyler için büyük bir adımdı. Hergün benlik algımla günden güne mücadele edebilirim, ama üzerinde çalışıyorum. Çünkü insanım. Ve devam eden bir çalışma.
Yani siz de mücadele ediyorsanız, size mücadele etmenin uygun olduğunu söylemek için buradayım. Mükemmel olmamak sorun değil. Ve yardıma ihtiyacınız varsa, bunu istemek sorun olmaz.
Ne düşünüyorsun?
Hiç kilo veya vücut imajınızla mücadele ettiniz mi? Kendinizi sık sık mı tartıyorsunuz, yoksa benimki gibi ağırlığınızı mı kestiniz? Motivasyonun neydi? Bunlardan herhangi biri size yardımcı oldu mu? Çünkü hikayemi paylaşmayı sevdiğim kadar başkalarından duymayı da seviyorum! Hikayelerinizi aşağıdaki yorumlarda veya Facebook veya Instagram'da benimle paylaşın.
