Mahsuller, çimenler, bahçeler ve çiçek tarhlarındaki yabani otları kolayca kontrol eden ve öldüren ürünler bahçıvanlar ve çiftçiler için bir nimettir. Birçoğu için, bu herbisitler, bitkilerin içinden ve etrafından yabani ot çekmenin sıkıcı, geri tepen anısını uzak hafızaya gönderdiler, ancak hepimiz bedelini ödüyoruz. Bu yabani ot katilleri, içme suyuna veya kan dolaşımımıza girerken, maruz kalmanın doğasına bağlı olarak, sadece insanların sağlığına değil, her türlü yaratığın sağlığına zarar verme potansiyeline sahiptirler.
2, 4-D
Amerika Birleşik Devletleri'nde en sık kullanılan altıncı herbisit, 2, 4-diklorofenoksiasetik asit veya 2, 4-D, birçok şirket tarafından üretilir ve dağıtılır. Pesticides.org'un Ötesine göre, 2, 4-D kanser, böbrek ve karaciğer hasarı, üreme toksisitesi ve endokrin bozulması ile ilişkilendirilmiştir. Tuz formu gözünüze girdiğinde oldukça zehirlidir. Nefes almak öksürüğe, baş dönmesine ve kas koordinasyonunun bozulmasına neden olur. Tuzun yutulması bulantı, ishal ve olası karaciğer ve böbrek hasarına neden olur. Bu kanallar aracılığıyla 2, 4-D sinir sistemine de zarar verir. Etkiler arasında yorgunluk, iltihaplı sinirler, kol ve bacak sertliği, kayıp koordinasyon, yürüyememe, koma ve hatta ölüm bulunur. Çevre Koruma Dairesi'nin 2, 4-D'nin kanserojen olmadığı görüşüne rağmen, ABD ve Kanada'nın yanı sıra birçok Avrupa ülkesinde yapılan çalışmalarda 2, 4-D ve Hodgkin dışı lenfoma arasında bir bağlantı kurulmuştur. 2, 4-D, sahipleri çimleri üzerinde kimyasal madde kullanan köpeklerde köpek malign lenfoma ile de bağlantılıdır. 1996'da Minnesota'daki pestisit uygulayıcılarının çocukları üzerinde yapılan bir araştırma, onlara genel popülasyona kıyasla daha yüksek doğum anormalliklerine sahip olduklarını buldu. Doğum kusurlarına eğilim bu kuşlarda da bulundu. Birçok 2, 4-D ürünü ayrıca çok kanserojen olan dioksinler içerir. Dioksinler ayrıca doğurganlığı azaltır, hormonları değiştirir ve düşük ve doğum kusurlarına neden olur.
Glufosat
ABD Jeoloji Araştırması tarafından yayınlanan bir rapora göre, gıda ve gıda dışı bitkilere püskürtülen genel bir herbisit olan glifosat 90 ülkede ve 150'den fazla üründe kullanılmaktadır. Geniş yapraklı yabani otlarda, soya fasulyesinde, otlarda, mısırda ve yol kenarlarında kullanım için Roundup ve Touchdown dahil olmak üzere birçok isim altında pazarlanmaktadır. Rapor ayrıca dokuz eyalette 154 su kaynağı testinde örneklerin yüzde 36'sında glifosat bulunduğunu belirtiyor. Soya fasulyesi ve mısır gibi mahsuller genetik olarak Roundup'a dayanıklı olacak şekilde tasarlandığından bu kimyasalın kullanımı artmıştır. Şimdi, Roundup'tan gelen sis gıda ürünlerini kapladığında çiftçilerin endişelenmesine gerek yok, ancak tüketiciler çok endişeli olmalı. Çalışmalar yapıldıkça ve veriler rapor edildiğinden, glifosatın üreticilerinin iddia ettiği kadar güvenli olmadığını öğreniyoruz. Kanser dergisinde yayınlanan bir İsveç çalışması, Hodgkin dışı lenfoma ile glifosat kullanımı arasında bir bağlantı olduğunu bildirdi. Çiftçiler üzerinde yapılan bir Ontario araştırması, glifosata maruz kalmanın yüksek düşük oranları ile ilişkili olduğunu buldu.
Çift tehlike
Yakın zamana kadar çalışmalar, Roundup'taki "aktif" bileşen olan glifosatın etkilerine bakarken, "inert" bir bileşen, politoksillenmiş tallowmin veya POEA adı verilen bir yüzey aktif madde göz ardı edildi. Bununla birlikte, Chemical Research in Toxicology 2009'da yayınlanan yeni bir çalışma, POEA'nın embriyolar, plasentalar ve göbek kordonlarındaki hücreler üzerindeki etkileri açısından glifosattan daha toksik olduğunu göstermiştir. Dolayısıyla, bu görünüşte inert bileşen, aktif bileşenle birlikte kullanıldığında, yabani ot öldürücünün toksik etkilerini büyük ölçüde artırır.
