Kilonuz aslında net kalorilerinize dayanır. Bununla birlikte, yaşlanma süreci de dahil olmak üzere doğrudan veya dolaylı olarak bu formülü etkiler. Her ne kadar çok sayıda çalışma aktivite seviyeleri, beslenme, genetik ve diğer faktörlerin yaşlanma boyunca kiloyu azaltma veya sürdürme üzerindeki etkisini incelemiş olsa da, yaşa bağlı kilo alımının kesin nedenleri tartışmalıdır. Bazı çalışmalara göre, genetik maalesef yaşa bağlı kilo alımı sürecinde büyük bir rol oynamaktadır ve evrimsel hayatta kalma mekanizmalarından kaynaklanabilir. Bununla birlikte, diğer çalışmalar zayıf beslenme ve egzersiz eksikliği gibi bazı değiştirilebilir yaşam tarzı faktörlerinin yaşa bağlı kilo alımına katkıda bulunduğunu veya arttırabildiğini bulmuştur.
Evrim
2000 yılında "Tıbbi Hipotezler" bölümünde yayınlanan bir makaleye göre, yaşa bağlı kilo alımı genetik kodlarımızda ortaya çıkan evrimsel bir sağkalım mekanizması ile ilişkili olabilir. Genç Avcı Teorisi olarak adlandırılan teori, avlanmak ve toplanmak için güç isteyen gençlerin, yaşlı insanlardan daha fazla kas dokusuna ihtiyaç duyduğu fikri etrafında dönüyor. Daha az avlanıp toplanamayan yaşlı insanlar, açlıktan kurtulmak için mümkün olduğunca fazla yağ almaktan daha iyiydi. Gençken kaslı olanlar, ancak yaşlandıkça şişman olanlar, hayatta kalabildiler ve diğerlerinden daha iyi üreyebildiler ve böylece bu tür genetik nitelikler için evrimsel bir eğilim gelişti. Artık çoğumuzun avlanmak yerine sadece bakkala gitmeye ihtiyaç duyduğumuza ve çok azımız açlıktan öldüğüne göre, bu genetik kalite maalesef artık avantajlı değil.
Kas
Kas kütlesi kaybının ve yağ artışının Genç Avcı Teorisi'ne bağlı olup olmadığı tartışmalıdır, ancak neredeyse tüm yetişkinlerin yaşlandıkça kas kütlesini kaybettiği kesindir. Kas dokusu, daha yüksek kan ve oksijen ihtiyacı nedeniyle, korumak için yağdan daha fazla enerji veya kalori gerektirir. Böylece, ne kadar kas kütleniz varsa, dinlenmenizde bile metabolizmanız o kadar yüksek olacaktır. "Clinical Nutrition" da yayınlanan 2007 tarihli bir makaleye göre, ortalama bir insan 50 yaşından sonra her yıl yüzde 1 ila 2 oranında kas kütlesini kaybeder. Vücudunuzdaki kas dokusundaki azalma metabolizmanızı azaltır, yani yiyor olsanız bile daha gençken aynı miktarda, vücudunuzun yağ dokusu olarak ihtiyaç duymadığı fazla kalori biriktirmeye başlayacaksınız.
Aktivite
Kas kütlesi bir yana, metabolik hızınızın başka bir bileşeni - veya kalori yakma oranı - fiziksel aktivite seviyenizdir. Yetişkinliğin yüklerinden biri, masa işinin başlaması ve boş zamanların olmamasıdır. Gençlerin çoğunun rekreasyon faaliyetlerine katılmak için daha fazla zamanı vardır ve daha aktif olma eğilimindedir. Günde sekiz saatini bir ofis koltuğunda geçirmeye ve televizyona bakmak dışında bir şey yapmak için çok yorulduğunuzda, vücudunuza fiziksel olarak meydan okumadığınız için metabolizmanız yavaşlamaya başlar. Bu, kas kaybını şiddetlendirir ve daha fazla yemek yememenize rağmen, hareketsiz olmanın düşük enerji gereksinimleri vücudunuzun fazla kaloriyi yağ dokusu olarak bırakmasına neden olur.
Stres
Yetişkinlik ile daha fazla sorumluluk ve endişe gelir, bu da genellikle stresin gelişmesine neden olur. Stres ve aşırı kilolu olma arasındaki ilişki hala tartışılsa da, son çalışmalar stresin metabolizmanızı değiştirebilecek belirli hormonların salınımını etkilediğini göstermektedir. "Psikosomatik Tıp" da yayınlanan 2000 tarihli bir araştırmaya göre, kortizol hormonu genellikle stres zamanlarında salınır ve bu da vücudunuzun öncelikle midsection çevresinde daha fazla yağ dokusu depolamasına neden olabilir. Karın yağı sadece estetik nedenlerle değil, aynı zamanda artmış kronik hastalık riski ile ilişkili olduğu için istenmeyen bir durumdur. Kortizol stres tepkisinin evrimsel hayatta kalma mekanizmaları ile ilgili olduğu teoridir, yüzlerce yıl önce, stres zamanları tipik olarak gıda kıt olduğunda ortaya çıkmıştır.
Diyet
Gençken, ebeveynleriniz genellikle yiyeceklerinizi satın alır ve hazırlar, yemek seçimlerinizi büyük ölçüde etkiler. Olgunlaştıkça, kendi diyet seçimlerinizi yapmak zorundasınız. Zamanla gevrekleştiğinizde, bu, en yakın satış makinesine veya fast food eklemine gitmek anlamına gelebilir, bu da genellikle düşük kalorili, besin yoğun gıda seçenekleriyle sonuçlanmaz. Ek olarak, genellikle yetişkinliğe eşlik eden stres, bazı insanlar için kompulsif yeme alışkanlıklarıyla sonuçlanabilir. Aşırı yemekten gelen aşırı kaloriler daha sonra yağ depoları olarak depolanır.
Güzel haberler
Evrim, genetik ve toplumun hepsi size karşı yığılmış gibi görünse de, son çalışmalar yaşa bağlı kilo alımına karşı savaş için umut olduğunu gösteriyor. İnsan Beslenmesi Merkezi'nin 2003 tarihli bir makalesine göre, net kalorinizi günde 100 oranında azaltırsanız, yaşlandıkça kilo alımını azaltabilirsiniz. Bu çok fazla gelebilir, özellikle de kilonuzu korumak için sayı budur - Amerika'daki birçok insanın yapmaya çalıştığı gibi kilo vermemek. Bununla birlikte, bu, bir dilim daha az ekmek yemek, iki yerine bir kurabiye tüketmek veya her gün 10 dakikalık fazladan bir yürüyüş yapmak anlamına gelebilir. Biraz daha az yemeyi biraz daha fazla fiziksel aktivite ile birleştirirseniz, günde 200 hatta 300 kaloriyi tıraş edebilirsiniz - bu da haftada 1.400 ila 2.100 kaloridir. Buna ek olarak, kuvvet antrenmanı yapmak - hatta hafif kuvvet antrenmanı - kas kütlenizi korumanıza hatta arttırmanıza yardımcı olarak dinlenme metabolizmanızı artırabilir.
