Gıdalardaki koruyucular, bakteri büyümesini, bozulmasını ve gıda ayrılmasını önlemek için tasarlanmıştır, ancak tüm koruyucular sizin için iyi değildir. Gıda koruyucuların etkileri değişiklik gösterir. yaşınıza ve sağlığınıza bağlı olarak, ancak bazı koruyucuların olumsuz etkileri, işlenmiş gıdaları yediğinizde dikkate değer.
Koruyucular Sizin İçin Kötü mü?
Gıda koruyucuların avantajlarından biri, yemek yeme şansınız olmadan önce yiyeceklerin bozulmasından endişelenmenize gerek olmamasıdır. İşlenmiş gıdalar raf ömrünü uzatmak ve yiyecekleri daha rahat hale getirmek için katkı maddelerine sahiptir. Nitritler gibi katkı maddeleri de renk ekler, bu da yiyeceğin daha çekici görünmesini sağlar.
Gıda ve Beslenme Dergisi'ne göre gıda koruyucuların arkasındaki amaç gıdaları daha güvenli hale getirmektir. Bazen önemli olan gıda koruyucu miktarıdır. Cleveland Clinic'e göre, az miktarda gıda katkı maddesi yemek güvenli olabilir. Ancak çok fazla işlenmiş gıda yerseniz, obez olma veya yüksek tansiyon, kalp hastalığı veya kanser teşhisi konma olasılığınızı artırabilirsiniz.
Dondurulmuş gıdalar işlenir, ancak her zaman katkı maddeleri yoktur. Dondurulmuş ıspanak sadece bu olabilir , ıspanak. Uluslararası Gıda Bilgi Konseyi Vakfı, et ve ürünlerin dondurulmasının kimyasal değil gıdaların korunması olduğunu söylüyor. Uluslararası Farmasötik Bilimler ve Araştırma Dergisi'nin Mart 2013 sayısında, sorunlara neden olabilecek koruyucu olarak kullanılan kimyasallar diyor.
Sınırlayıcı Koruyucular
Cleveland Clinic ve Berkeley Wellness'a göre, bazı gıda koruyucu ve katkı maddelerini sınırlamayı düşünmelisiniz. Bunlar:
- Sodyum nitritler. Nitritler korunmuş ete renk ve lezzet katar. Sorun, nitritler ısıtıldığında veya mide asidi ile karıştırıldığında ortaya çıkar. Kolon ve pankreas kanseri riskinde artışa bağlı nitrozaminler üretirler.
- Sülfitler astımı tetikleyebilir. Sülfitler ABD'de taze meyve ve sebzelerde yasaklanmıştır ancak diğer gıdalarda kullanılmaktadır. Sülfitler, etiket sülfür dioksit, potasyum bisülfit, sodyum bisülfit veya sodyum sülfit söylediğinde mevcut olabilir, bu nedenle bu bileşenlerden kaçınmak en iyisidir.
- Trans yağlar veya kısmen hidrojene yağlar. Bunlar, ABD'de kalp hastalığına olan bağlantıları nedeniyle yasaklanmıştır.
- BHA (bütillenmiş hidroksianisol) tereyağı, domuz yağı ve eti korumak için kullanılan bir katıdır. Berkeley Wellness, bu ortak bileşenin cips, bitkisel yağlar, tahıl ve kurabiye torbalarında bulunduğunu söylüyor. Rolü, gıdanın sersemlemesini önlemektir. Ulusal Toksikoloji Programı, BHA'nın bir insan kanserojen olabileceğini söylüyor. Berkeley Wellness, diğer araştırmaların karışık olduğunu ancak BHA'nın sınırlandırılmasını önerdiğini söylüyor.
Nature dergisinde Şubat 2015'te yapılan bir çalışmada, malzemelerin ayrılmasını önlemek için mayonez, dondurma ve diğer gıdalarda kullanılan emülgatörlerin bağırsak bakterilerini değiştirebileceği ve potansiyel olarak enflamatuar bağırsak hastalığına yol açabileceği belirtiliyor.
Yerine Ne Yapmalı?
Harvard Health Publishing, koruyucuların her yerde olduğunu ve tamamen kaçınmanın imkansız olduğunu söylüyor. Küçük çocukların ebeveynleri daha fazla taze ve dondurulmuş meyve ve sebze ve daha az işlenmiş et satın almalı ve hizmet etmelidir.
Harvard Health Publishing ve Cleveland Clinic'ten bazı öneriler:
- İşlenmiş gıdaları kesin.
- Etiketleri okuyun ve satın aldığınız yiyeceklerde neler olduğunu öğrenin.
- Çiftçi pazarlarında alışveriş yapın ya da taze ürünlerin Topluluk Destekli Tarım teslimatlarına kaydolun.
- Yemeklerinizin çoğunu pişirin ve önceden paketlenmiş, önceden pişirilmiş yemeklerden kaçının.
Alt çizgi
Food and Nutrition Magazine'in Mart 2017 sayısında yazan diyetisyen Kathleen Zellman, Gıda ve İlaç İdaresi'nin koruyucuların hasarı veya aşağılığı gizlemesine izin vermediğini söylüyor. Ancak sodyum nitritlerin korunmuş etlerde küf oluşumunu engellemesine izin verir.
Ayrıca nitrit, sodyum benzoat, sülfat ve BHA'nın sınırlanmasını önermektedir. Yeni teknolojiler, bir gün zararlı koruyuculara duyulan ihtiyacın yerini alabilir.
