İnsan vücudu çok çeşitli hareket kabiliyetine sahiptir. Bu hareket, omurga ve ekstremiteler dahil vücudun çeşitli bölgelerinde meydana gelir. Hareket aralığı, belirli bir eklemin veya vücut parçasının derece cinsinden ölçülebileceği hareket miktarını ifade eder. Kas, bağ veya kemik yaralanmaları, ortopedik bir yaralanmadan sonra yaygın olarak değerlendirilen hareket aralığını bozabilir. Vücudun tüm bölgelerinin belirli hareket aralıkları vardır.
Ölçüm
Hareket aralığı, elde taşınabilir bir alet veya bilgisayar kontrollü bir eğim ölçer ile görsel bir tahmin olarak değerlendirilebilir. Kas-iskelet ağrısı ve yaralanma testi olan hastaları belirli bir eklemde bir yaralanma olup olmadığını belirlemek için tedavi eden doktorlar. "Ortopedik Fiziksel Değerlendirme" metnine göre, bir muayene sırasında yaygın olarak iki tür hareket testi yapılır. Bunlar aktif ve pasif hareket aralığını ölçer. Aktif hareket aralığı, çeneyi göğse sokmak gibi hasta tarafından yapılan hareketleri ifade eder. Pasif hareket aralığı, doktorun veya terapistin yaptığı, örneğin doktorun hastanın başını hastadan yardım almadan hareket ettirdiği hareketleri ifade eder.
Hareket Aralığı İçin Yaygın Olarak Test Edilen Alanlar
Hareket aralığı yaygın olarak servikal omurga, torasik omurga ve lomber omurgada test edilir. Birçok spor tıbbı kliniğinde, üst ve alt ekstremitelerde hareket aralığı da test edilir. Ölçülen dereceler beklenen norm ile ve ayrıca yaralı bir eklem ile sağlıklı bir eklemden karşılaştırılır. Bir tedavi serisinden sonra, hareket planında bakım planındaki fonksiyonel iyileşme tekrar test edilir.
Servikal ve Torasik Omurga Hareket Aralıkları
Servikal omurga boyundaki yedi kemikten oluşur. Boynun alt kısmında, omurga geriye doğru kıvrılır (kifoz) ve torasik omurga haline gelir. Torasik omurga 12 torasik omur ve her iki tarafta bulunan kaburgalardan oluşur. Servikal hareket aralığını kontrol ederken, denetçi başın veya kafatasının ve boynun hareketini fleksiyon, ekstansiyon, lateral bükülme ve rotasyonda test eder. Servikal omurga için normal hareket aralıkları 50 derecelik fleksiyon, 60 derecelik uzatma, 45 derecelik yanal veya yan bükülme ve 80 derecelik dönme içerir. Torasik omurga için hareket aralıkları 30 derece dönme ve 50 derece kifoz içerir.
Bel Hareket Aralıkları
Genellikle bel olarak bilinen lomber omurga, hareket muayeneleri sırasında da test edilir. Bel omurgasında beş omur vardır ve omurgayı pelvise bağlar. Normal bel hareket açıklıkları 60 derecelik fleksiyon, 25 derecelik ekstansiyon ve 25 derecelik yanal veya yan bükülmeyi içerir.
Üst Ekstremite Hareket Aralıkları
Üst ekstremitede birden fazla eklem vardır ve toplam hareket aralığı, bu eklemlerin birlikte çalışmasıyla oluşur. "Ortopedik ve Atletik Yaralanmaların İncelenmesi" metni, bir eklemdeki bir açığın diğerlerindeki hareketi etkilediğini belirtmektedir. Omuz için ortak üst ekstremite hareket aralıkları, 170 ila 180 derece fleksiyon, 50 ila 60 derece uzatma, kolu vücuttan uzağa taşımak için 170 ila 180 derece abdüksiyon, 80 ila 90 derece iç rotasyon ve 90 ila 100 derece dış rotasyon. Dirsek ve önkoldaki hareket aralıkları 90 derecelik supinasyon ve pronasyon veya önkolun döndürülmesini içerir. Ayrıca eklemin kemik anatomisine bağlı olarak 145 ila 155 derece dirsek fleksiyonu ve 0 derece uzatma içerir. Hiper uzantı yaralanmalardan kaynaklanabilir. Bilek hareket aralığı 80 ila 90 derece esneme ve 75 ila 85 derece uzatma içerir.
Düşük Ekstremite Hareket Aralıkları
Kalça için alt ekstremite hareket aralıkları 120 ila 130 derece fleksiyon, 10 ila 20 derece uzatma, vücuttan 45 derece abdüksiyon, vücuda 30 derece adduksiyon, 45 derece iç rotasyon ve 50 derece dış rotasyonu. Diz hareket aralığı, 135 ila 145 derece arasında değişen fleksiyon ve ekstansiyon hareket arkından oluşur. Ayak bileği hareket aralığı 50 derece plantar fleksiyon veya yere dönük ayak parmakları ve ayak parmakları başa dönük olacak şekilde 20 derece dorsi fleksiyon içerir. Ayrıca 20 derece inversiyon ve 5 derece eversiyon içerir.
Hareket Aralığı Kaybı
İnsan vücudu, tüm eklemlerin doğru bir şekilde çalışması için tam bir hareket aralığında hareket etmesini gerektirir. Omurganın veya ekstremitelerin yumuşak dokularına, bel disklerine veya zayıf veya sıkı kaslar bireyin duruşunu etkiliyorsa, azaltılmış hareket aralığı oluşabilir.
