İnsan beyninde, öğrenmenin gerçekleşmesi için bilgi depolanmalıdır. Yani, beynin öğrenmesi için en önemli alanları hafızada yer alan bölgelerdir. Diğer önemli alanlar arasında beş duyu ve vücudunuz hakkındaki bilgilerin işlenmesi ile ilgili bölgeler bulunur. Hafıza sistemine girdi görevi görürler. Bilişsel psikologlar hafızayı üç kategoriye ayırır: kısa süreli hafıza, rutin tabanlı hafıza ve olay ve olguların hafızası.
Çalışan bellek
Çalışma hafızası, bazen "kısa süreli hafıza" olarak da adlandırılır, beynin her serebral yarıkürenin önünde alnın arkasında oturan bir alanı olan frontal lobda bulunur. Çalışma belleği, öğrenme, akıl yürütme ve anlama gibi bilişsel görevleri yerine getirmek için gereken bilgileri geçici olarak depolama ve işleme kapasitesidir. Uzun süreli bellekten veri işlemek, depolamak ve almakla ilgilidir.
Princeton Üniversitesi'nde psikoloji profesörü olan George Miller, "Yedi Sihirli, Artı veya Eksi İki" adlı ünlü bir makalede, çalışma belleğinin kısa bir süre için dokuz öğeye kadar saklayabildiğini buldu. Bir öğe bilgi yığınlarıdır; örneğin, çıkartmada "taşıdığınız" bir rakam.
Araştırmacılar artık çalışma belleği kapasitesinin daha sınırlı olduğuna inanıyor. Missouri Üniversitesi'nden psikoloji profesörü Jeff Rouder ve meslektaşı Nelson Cowan, ortalama bir kişinin herhangi bir anda çalışma belleğinde sadece üç veya dört madde tutabildiğini buldu. Yüksek kapasiteli çalışma belleği olan insanlar, öğeleri bir araya getiren bir süreç olan "parçalamaya" güvenir. Örneğin, Internet jargonunu biliyorsanız, "XO, " "LOL" ve "SYS" üç öğesine bölerek 8 harfli "XOLOLSYS" dizisini kafanızda tutabilirsiniz.
Bildirimsel bellek
Deklaratif bellek, olayların anısı olan epizodik hafıza ve kuralların ve gerçeğe dayalı bilgilerin anısı olan anlamsal hafıza için bir şemsiye terimdir. Deklaratif hafıza, beynin limbik ve kortikal sistemlerinin farklı alanlarında işlenir ve saklanır.
Irvine, Kaliforniya Üniversitesi, Öğrenme ve Hafıza Nörobiyolojisi Merkezi'nde nörobiyologlar Emily Malin ve James McGaugh tarafından yapılan bir araştırma, beynin üç ayrı bölgesinde tek bir hafızanın işlendiğini gösterdi. Temporal lobun bazal medial kısmında bulunan limbik sistemin bir parçası olan hipokampus, bağlam için hafızanın işlenmesinden sorumludur. Prefrontal kortekse bağlı serebral korteksin bir parçası olan ön singulat korteks, hoş olmayan anıların tutulmasında rol oynar. Son olarak, medial temporal lobda badem şekilli subkortikal bir bölge olan amigdala, anıları birbirine bağlar ve hem bağlamsal hem de hoş olmayan bilgilerin depolanmasını başlatır.
Amigdalanın bellek depolamasındaki önemi daha yeni bir bulgudur. Illinois Üniversitesi Beckman İleri Bilim ve Teknoloji Enstitüsü'nden psikoloji profesörü Michael Gabriel ve Bethesda'daki Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü'nden Amy Poremba, amigdalaları geçici olarak devre dışı bırakılan tavşan beyinlerinin çeşitli bölgelerinde nöron aktivitesini eşzamanlı olarak izledi. Değişmemiş beyinleri olan tavşanlardan farklı olarak, engelli bir amigdala sahip tavşanların, hafif bir şoka yol açan tonları, olmayanlardan ayırt etmeyi öğrenemedikleri. Çalışma, amigdalanın duygusal anlamlılığa dayanmayanlardan depolamaya değer deneyimleri sıraladığını göstermektedir.
Işlemsel bellek
Prosedür hafızası, bisiklete binmenin veya ayakkabılarınızı nasıl bağlayacağınızın hafızasında olduğu gibi rutin tabanlı "nasıl yapılır" hafızasıdır. Bu tür bir bellek muhtemelen beyincikte veya küçük beyin, serebral hemisferlerin altında ayrı bir yapıda bulunur ve beynin altına bağlanır.
Beyincik, aynı zamanda yaratıcı dil kapasitemizin sitesi de olabilir. Araştırmacılar, dilbilgisel olarak doğru cümlelerin nasıl oluşturulacağına dair belleğin bildirim belleğinin bir parçası olduğunu düşünürlerdi. Ancak, Kaliforniya Üniversitesi, San Diego ve ekibinden psikoloji profesörü Victor S. Ferreira tarafından yapılan bir araştırma, bildirici hafızada bozulmalara sahip olan ancak prosedürel hafızada bozulma olmayan amnezyakların dikkat çekici bir yaratıcı dil kapasitesine sahip olduğunu gösterdi. Bulgu, dil becerilerimizin karmaşık bir bilişsel beceriden ziyade bir tür "know-how" olabileceğini düşündürmektedir.
