Bebekler genellikle dört ila altı ay dayanacak kadar demir ile doğarlar, ancak daha sonra diyetlerinden gerektirirler. Demir eksikliği bebeklik döneminde daha yaygın olmakla birlikte, özellikle takviye alırken veya ailede bilinen bir genetik sorun varsa, bir bebeğin çok fazla demir alması mümkündür. Fazla miktarlar toksisiteye ve hatta ölüme neden olabilir.
Demir Fonksiyonu
Demir, oksijen taşınmasında rol oynayan hemoglobin de dahil olmak üzere vücuttaki birçok proteinin önemli bir parçasıdır. Hücre büyümesinin ve farklılaşmasının düzenlenmesi için de gereklidir. Vücudun demiri emme yeteneği depolama seviyelerinden etkilenir, bu nedenle seviyeler yüksek olduğunda emilim azalır; bu vücudun toksisiteyi önleme mekanizmasıdır. Bununla birlikte, sürekli olarak yüksek düzeyde demir takviyesi yüksek seviyelere yol açabilir. Doktorunuzun izni olmadan bir bebeğe asla demir takviyesi vermemelisiniz.
Aşırı Belirtiler
"İncelemede Pediatri" ye göre, toksisite belirtileri bulantı, kusma, ishal veya kabızlık, koyu renkli dışkı ve aşırı karın sıkıntısını içerir. Aşırı yüklenme devam ederse, kanama, hipoglisemi ve sonunda ölüm meydana gelebilir. Çocuğunuz bu belirtileri yaşarsa, derhal tıbbi yardım isteyin.
Genetik bozukluklar
Hemokromatoz 250 kişiden 1'ini etkileyen genetik bir hastalıktır. Bu bireyler demiri çok verimli bir şekilde emerek vücutta aşırı depolara yol açar. Aşırı demir, karaciğer ve kalp de dahil olmak üzere organlara zarar verebilir. Ailenizin yüksek demir deposu geçmişi varsa çocuğunuzun doktoruyla konuşun.
Ek Yönergeler
Doktor gözetimi olmadan bir bebeğe demir takviyesi vermemelisiniz. Amerikan Pediatri Akademisi, yaşamın ilk altı ayı boyunca tamamen emziren bebekleri önerir. Anne sütünün takviyesi için 6 ay sonra yavaş yavaş demirle zenginleştirilmiş gıdalar ekleyin. Biberonla beslenen bebeklere, eğer bir doktor tarafından yönlendirildiyse demir takviyeli formüller veya takviyeler verilmelidir.
