Son aşama veya ileri dejeneratif disk hastalığı, intervertebral disk dejenere olduğunda ve disk alanı çöktüğünde ortaya çıkar. Bu, iç disk malzemesinin disk duvarı boyunca fıtıklaşmasına neden olabilir. MRG veya BT taraması ile tespit edilen bitişik omurların kemiksi kısmında da gözle görülür değişiklikler olabilir. Disk materyalinin nörolojik dokular üzerinde ortaya çıkan basıncı, ağrı ve nörolojik semptomların kaynağıdır.
Dejeneratif Disk Dinamiği
Dejeneratif disk hastalığı, intervertebral disk yaşlandıkça meydana gelen değişiklikleri tanımlayan genel bir terimdir. Mayfield Kliniğine göre, disk daha az esnek hale gelir ve bitişik vertebral kemiklerin kuvvetlerini etkili bir şekilde yastıklayamaz. Diskin mekanik gücünü kaybetmesinin başlıca nedeni su kaybı veya dehidrasyondan kaynaklanmaktadır. Diskin büzülmesine neden olur ve diskin dış duvarına daha fazla baskı uygular. Bu stres disk duvarında küçük akıntılar oluşturur. Bu meydana geldiğinde, daha yumuşak iç disk malzemesi kopma içinden çıkıntı yapabilir veya fıtıklaşabilir. Fıtıklanan malzeme omurilik veya omurilik sinirlerine bastığında şiddetli ağrıya ve diğer semptomlara neden olabilir. Gelişmiş dejeneratif disk hastalığının diğer özellikleri, disk alanı o kadar dar hale geldiğinde omurga kemikleri birbirine sürtünür. Bu, omurlarda anormal kemik büyümesi üretir. Bu kombine etkiler, spinal stenoz adı verilen spinal kanalın daralmasına neden olur. Spinal stenoz, omuriliğin ve omurilik sinirlerinin sıkışmasına neden olarak daha da fazla ağrı ve disfonksiyona neden olabilir.
İleri Belirtiler
İleri düzey dejeneratif disk hastalığının semptomları, Kaliforniya Üniversitesi San Diego Fonksiyonel MRI Merkezi'ne göre, patolojinin hangi omurilik seviyesinin gerçekleştiğine ve ilgili herniasyon veya stenoz miktarına bağlıdır. Genel olarak konuşursak, durumun en önemli özelliği ağrıdır. Bu ağrı genellikle süreklidir ve sırt, kalça ve bacaklara yayılabilir. Ağrının alevlenmesi sıklıkla görülür ve omurga büküldüğünde veya büküldüğünde ağrı sıklıkla kötüleşir. Şiddetli vakalar daha belirgin semptomlara neden olabilir. Parasthesias olarak bilinen duyusal işlev bozuklukları sırt, kol ve bacaklarda ortaya çıkabilir ve vücudun bir tarafında felce neden olacak kadar şiddetli olabilir. Bazen, bir veya her iki bacakta güçsüzlük olabilir ve yürüme davranışı etkilenebilir. Mesane ve bağırsak fonksiyonu da bozulabilir ve diyafram kaslarının bir kısmının felci olabilir.
Tedaviler
Genel olarak, konservatif tedaviler olarak da adlandırılan cerrahi olmayan tedaviler, dejeneratif disk hastalığının semptomlarını hafifletmek için ilk girişimdir. Mayfield Kliniğine göre, bunlar steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar, ağrı kesiciler ve kas gevşeticileri içerir. Ağrıyı yönetmek için kortikosteroid ilaçlar da doğrudan spinal sütuna enjekte edilebilir. Dinlenme, sırt destekleri, fizik tedavi, egzersiz ve kayropraktik tıp da sıklıkla kullanılır. Bu tür tedaviler başarısız olduğunda veya semptomlar kötüleşirse, genellikle ameliyat önerilir. Cerrahi, dejenere diski bütünüyle veya nöral dokulara herniye olmuş disk materyalini çıkarmayı içerir. MDGuidelines'a göre, diskektomi adı verilen diskin çıkarılması, kişiler arası spinal füzyona neden olabilir. Bu, omurlararası boşluğun, omurların birlikte büyümesini teşvik etmek için aşılanmış kemik materyali aldığı anlamına gelir. Genellikle kemikler metal donanım ile stabilize edilir, böylece omurlar kaynaşırken hareket etmezler.
