Bir insanda yaklaşık üç kilo ağırlığında olan karaciğer, hayatta kalmak için gerekli hayati bir organdır. İnsanlarda üst karnın sağ tarafında bulunur ve eşit olmayan büyüklükte dört lobdan oluşur. Karaciğerin birçok işlevi hepatosit tarafından gerçekleştirilir. Stryer tarafından yazılan "Biyokimya" ders kitabında karaciğer, fedakar bir organ olarak tanımlanır, çünkü kan içine salınan ve vücuttaki diğer organlar tarafından enerji için kullanılan proteinleri, glikoz ve yağları sentezler (Bakınız Referans 1). "Hepatoloji Dergisi" nde bildirilen karaciğer büyümesini düzenleyebilir ve yıkımdan sonra cerrahi olarak çıkarılması veya toksik yaralanma ile hepatositler çoğalacak ve karaciğer yenilenecektir (Bakınız Referans 2).
Protein Metabolizması
Karaciğer, diğer amino asitler, glikoz ve yağ asitlerinden esansiyel olmayan amino asitleri sentezler. Alanin ve aspartat transaminaz enzimleri, bol miktarda bulunan amino asitleri vücut tarafından ihtiyaç duyulan diğerlerine dönüştürür. Bu enzimlerin kandaki yüksek konsantrasyonu karaciğer hasarını gösterir. Karaciğer, albümin dahil olmak üzere çoğu plazma proteinini yapar ve pıhtılaşma faktörleri üretir. Karaciğer proteinleri parçalar ve toksik amonyum iyonunu üre'ye dönüştürerek temizler (Bakınız Referanslar 3 ve 4).
Glikoz metabolizması
"Uluslararası Biyokimya ve Hücre Biyolojisi Dergisi" Mayıs 2004 sayısında bildirilen karaciğer, kan şekeri seviyelerinin düzenlenmesinde önemli bir rol oynamaktadır (Bkz. Referans 5). Bir yemekten sonra karbonhidratlar ince bağırsakta glikoza ayrılır ve glikoz kan dolaşımına emilir. Emiliminden sonra glikoz doğrudan karaciğere taşınır. Karaciğer fazla glikozu kandan uzaklaştırır ve glikozu, glikoz birimlerinin bir polimeri olan glikojen olarak depolar. Yemekler arasında, hepatositler glikojeni parçalara ayırır ve glikozu vücudun diğer hücreleri tarafından kullanılmak üzere kan dolaşımına geri bırakır. Vücut glikojen olarak depolanandan daha fazla glikoza ihtiyaç duyarsa, karaciğer yağ asitleri ve amino asitler gibi diğer moleküllerden glikoz yapar.
Yağ metabolizması
Sindirimden sonra yağlar da karaciğere taşınır. Bu yağlar karaciğerdeki protein komplekslerine paketlenir ve daha sonra adipositler olarak da bilinen yağ depolayan hücreler de dahil olmak üzere vücuttaki diğer hücrelere taşınır. Karaciğer ayrıca fazla karbonhidrat ve proteinlerden trigliseritleri sentezler. Trigliserit formundaki yağlar suda çözünür olmadığından proteinlerle başka hücrelere taşınmaları gerekir. Lipoprotein taşıma molekülleri karaciğerde yapılır. Bu lipoproteinler, bir lipit profilinde ölçülen VLDL'lerdir. Karaciğer ayrıca yağ asitlerinden kolesterolü sentezler (Bakınız Referanslar 3 ve 4).
Safra Üretimi
Hepatositler safra, yağ sindirimine yardımcı olan sarımsı kahverengi bir sıvıdır. Karaciğerin hemen altında bulunan safra kesesi safrayı ince bağırsağa salınana kadar saklar. Safranın ana bileşeni olan safra tuzları, karaciğerdeki kolesterolden yapılır. Safra tuzları yağları emülsifiye eder ve yağı daha küçük birimlere ayırır. Bu, yağın yüzey alanını arttırır, böylece lipaz adı verilen enzimler yağı daha fazla sindirebilir.
Atık Metabolizması
Karaciğer, amonyağı vücuttan uzaklaştırmanın yanı sıra, hemoglobinin çözünmeyen bir parçalanma ürünü olan bilirubini de işler. Kırmızı kan hücrelerindeki ana protein olan hemoglobin, karaciğerdeki bilirubin'e metabolize edilir ve daha sonra safrada salgılanır ve dışkı veya idrarda vücuttan çıkarılır (Bakınız Referanslar 3 ve 4). Kandaki toplam bilirubin seviyesi karaciğer fonksiyonunun belirleyicisidir.
Detoksifikasyon
Karaciğer, ilaçların ve zehirlerin detoksifikasyonuna katılan birincil organdır. Hepatositlerin, yabancı molekülleri, ksenobiyotik adı verilen, atılabilecek suda çözünür bileşiklere parçalayan çoklu enzim sistemleri vardır. Çoğu durumda karaciğer, yabancı molekülleri daha az toksik bileşiklere metabolize eder. Bununla birlikte, "Pediatri" nin Nisan 2004 sayısında yayınlanan karaciğer hakkındaki bir makalenin yazarlarının işaret ettiği gibi, bazen ksenobiyotikler toksik ara maddelere metabolize olur ve karaciğer bu toksisite için bir hedef haline gelir (Bkz. Kaynak 1).
Vitamin ve Mineral Depolama
Karaciğer yağda çözünen A, B12, D, E ve K vitaminlerini ve mineralleri demir ve bakır depolar. Karaciğer, sindirimden sonra vitaminleri ve mineralleri, başka bir hücrenin belirli bir biyolojik işlevi yerine getirmesini gerektirene kadar depolar (Bakınız Referans 3 ve 4).
