Frontal uyluk ağrısı çeşitli nedenlerle ortaya çıkar ve aniden veya yavaş yavaş gelişebilir. Bu bölgedeki ağrı sizi fiziksel aktivitelerinizden kurtarabilir veya en kötüsü, yürüme veya kilo verme yeteneğinize müdahale edebilir. Uyluğun önünde bulunan kasları veya tendonları içeren yaralanmalar çoğunlukla suçlanır, ancak diğer koşullar bu bölgede ağrıya neden olabilir.
Kuadriseps Suşu
Ani frontal (ön) uyluk ağrısı sıklıkla kuadriseps suşuna işaret eder - kas liflerinin ve / veya ilişkili tendon liflerinin gerilmesi veya yırtılması. Ağrı derecesi ve güç kaybı, yaralanmanın şiddetine bağlı olarak değişir. Kuadriseps suşları genellikle sprint, atlama veya tekme aktivitelerine katılan insanlarda görülür.
Tipik belirti ve semptomlar arasında ani, keskin ön uyluk ağrısı ve hassasiyet bulunur. Daha şiddetli suşlarda şişme ve morarma olabilir. Yaralı kas grubunu yapan yürüyüş, merdiven çıkma, çömelme ve diğer aktiviteler ağrıyı karakteristik olarak şiddetlendirir. Küçük ila orta dereceli kuadriseps suşları genellikle 1 ila 3 günlük RICE tedavisine (dinlenme, buz, sıkıştırma ve yükseklik) ve ardından germe, güçlendirme ve fonksiyonel eğitim içeren fizik tedaviye iyi yanıt verir.
Kuadriseps Çürük
Bir kuadriseps çürüğü veya kontüzyonu, genellikle ön uyluğa bir veya birden fazla kuvvetli darbe nedeniyle oluşur. Bir kontüzyona neden olan kuvvetler, cildin tipik olarak sağlam kalmasına rağmen, darbe bölgesinde kas liflerini ve bağ dokusunu ezir. Rüptüre kas lifleri, yaralanan kasta kan veya hematom toplanmasına yol açar. Kuadriseps kontüzyonunun belirtileri ve semptomları arasında ön uyluk ağrısı ve hassasiyet ve yaralanma bölgesinde gözle görülür bir çürük ve yumru bulunur. Daha ciddi kontüzyonlar normal yürüme yeteneğini bozabilir ve dizini tamamen bükme yeteneğinin azalmasına neden olabilir. RICE tedavisi tipik olarak ilk 24 saat boyunca, diz kanamasını sınırlandırmak için dizini esnek bir pozisyonda tutmak için kullanılır. Bunu fizik tedavi takip eder.
Miyozit Ossificans
Şiddetli kuadriseps kontüzyonundan 2-3 hafta sonra ön uyluk ağrısının kötüleşmesi miyozit ossifikans (MO) adı verilen bir komplikasyona işaret edebilir. Bu durumla kas çürükleri bölgesinde kemik dokusu oluşur. Ağrının kötüleşmesine ek olarak, belirti ve semptomlar büyüyen bir yumru ve dizini tamamen bükme yeteneğini azaltır. Fizik tedavi semptomlara yardımcı olabilir, ancak MO'yu tedavi etmek için genellikle anormal dokunun cerrahi olarak çıkarılması gerekir.
Uyluk Kırığı Kırığı
Yüksek etkili bir düşme veya çarpışmadan kaynaklanan şiddetli ön uyluk ağrısı, uyluk kemiği veya femur şaftında bir kırılmaya işaret edebilir. Yaralı bacağın üzerinde ağırlık taşıması tipiktir ve kırık kemik hizadan çıkarılırsa bacak deforme olmuş görünür.
Boydan boya femur şaft kırığı genellikle açıkken, bu konumda stres kırığının teşhisi sıklıkla gecikir. Stres kırığı, kemikte aşırı kullanımın neden olduğu küçük bir çatlaktır. Femoral şaft stres kırıkları en sık mesafe koşucularında ve eğitimdeki askeri askerlerde görülür. Egzersiz sırasında veya sonrasında donuk ön uyluk ağrısı bu yaralanmayı karakterize eder. Etkilenen bacağın üzerine atlamak uyluk ağrısını tetikler. Tedavi tipik olarak ağırlık iyileşmesini önlemek için koltuk değnekleriyle yürümeyi içerirken kırık iyileşir ve bunu takiben aşamalı fizik tedavi uygulanır.
Refere ağrı
Uyluğun önünde algılanan ağrı bazen atıfta bulunan ağrı denilen bir fenomen nedeniyle ortaya çıkar - yani ağrının kaynağı uyluğun dışında gerçekleşir. Örneğin, alt omurgadaki sinir köklerinin sıkışması bazen ön uyluk ağrısına neden olabilir. Osteoartrit gibi kalça rahatsızlıkları, uyluğun ön tarafına, kasık ve kalçalara da ağrıya neden olabilir.
Sonraki Adımlar, Uyarılar ve Önlemler
Uyluğunuzun önünde kalıcı veya kötüleşen bir ağrı yaşarsanız, mümkün olan en kısa zamanda doktorunuzla görüşün. Ağrınız şiddetli, travmatik bir yaralanma nedeniyle veya aşağıdakiler dahil olmak üzere herhangi bir uyarı işareti veya semptomu yaşarsanız derhal tıbbi yardım alın:
- Kilo verememe
- Uyluk deformitesi
- Baş dönmesi, baş dönmesi veya bayılma
İnceleyen ve gözden geçiren: Tina M. St. John, MD
