Uyku, bedeniniz ve zihniniz için kesintisiz, bilinçsiz bir dinlenme süresini temsil eder. Ulusal Uyku Vakfı'nın 2015 önerilerine göre yetişkinler genellikle günde 7 ila 9 saat uyku gerektirir. Uyku sırasında, kalp atış hızınız karmaşık düzenleyici mekanizmalar nedeniyle normalde yavaşlar. Normal uyku kalp atış hızı, uyanıkken dinlenme kalp atış hızınız ve gece boyunca değişen uyku aşaması dahil olmak üzere birçok faktöre bağlıdır. Bazı tıbbi durumlar uyku kalp atış hızınızı da etkileyebilir.
Normal Azalma
Uyanıklıktan uykuya geçiş, kalp atış hızını, kan basıncını ve vücut sıcaklığını ve diğer vücut parametrelerini ve işlevlerini etkileyen karmaşık sinyalleri içerir. Mart 2009 "New England Journal of Medicine" makalesinde bildirildiği üzere, uyku sırasında ortalama kalp atış hızı genç yetişkinlerde dakikada 24 atım ve 80 yaşından büyüklerde dakikada 14 atım azalmaktadır. Bu azalma uykuya daldıkça başlar ve ortalama olarak daha derin uyku aşamalarına geçerken devam eder. Uyku sırasında daha düşük bir kalp atış hızı birincil olarak oluşur çünkü sinir, uyku sırasında kalp atış hızınızın yavaşladığını gösterirken sinir, kalp atış hızını hızlandıran sinyaller bastırılır. Bununla birlikte, kalp atış hızınız bir uyku aşamasından diğerine değişir.
REM Olmayan Uyku
Uyuklarken iki ana uyku türü ortaya çıkar. Bunlar REM ve REM olmayan uyku olarak bilinir. REM, canlı rüyalar ile en yakından ilişkili olan uyku tipini karakterize eden hızlı göz hareketi için bir kısaltmadır. REM olmayan uyku ayrıca üç aşamaya ayrılır: N1, N2 ve N3. N3, REM olmayan uykunun en derin aşamasıdır. N1 ila N3 arasında geçiş yaparsınız ve normal bir uyku gecesi boyunca birkaç kez REM'e ilerlersiniz. Genel olarak, kalp atım hızınız REM dışı uyku sırasında, REM uykusunda veya uyanıkken olduğundan daha düşüktür. REM olmayan uyku normal olarak yetişkinlerde toplam uyku süresinin yaklaşık yüzde 75 ila 80'ini oluşturur.
REM uykusu
REM uyku, yetişkinlerde toplam gece uyku süresinin yaklaşık yüzde 20 ila 25'ini oluşturur. Rüya uykusu her iki uyku türünde de gerçekleşirken, REM uykusu en çok uyanma sırasında hatırlanabilen canlı, hikaye benzeri rüyalar ile yakından ilişkilidir. REM uykusu, beyin aktivitesi ve vücudunuzun fizyolojik fonksiyonları açısından REM dışı uykuyla karşılaştırıldığında oldukça farklı bir durumu temsil eder. REM uykusu sırasında kalp atış hızınız tipik olarak REM olmayan uyku aşamalarından daha yüksektir ve daha değişkendir. Bu, beynin belirli bölgelerinde artan kan akışı ve aktivitesi ve kalp atış hızını hızlandıran artırılmış sinir sinyalleri gibi faktörlerin bir kombinasyonundan kaynaklanabilir.
Standart Normal Aralık Yok
Uyku, gece başına birkaç çok aşamalı döngüden oluşan dinamik bir süreç olduğundan, kalp atış hızınız uyurken önemli ölçüde değişir - tıpkı uyanıkken olduğu gibi. Ek olarak, yaşınız, cinsiyetiniz, kardiyovasküler kondisyon düzeyiniz ve ilaçlarınız da dahil olmak üzere tipik uyku kalp atış hızınızı etkileyebilir. Bu nedenle, uyku sırasında kalp atış hızı için standart bir "normal" aralık yoktur. Gece kalp atış hızı veya ritim anormalliğinden şüpheleniliyorsa, bu durumları teşhis etmek için 24 saatlik bir kalp izleme çalışması kullanılabilir.
Diğer Hususlar
Bazı tıbbi durumları olan insanlar uyku sırasında kalp atış hızı veya ritim anormalliklerine eğilimlidir. Örneğin obstrüktif uyku apnesi (OSA) bazen kan oksijeninde önemli bir düşüşe neden olarak kalp atış hızı veya ritim anormalliklerine yol açar. Kan oksijenindeki düşüş, uyku sırasında solunumdaki periyodik duraklamalar nedeniyle oluşur. Sabah baş ağrıları, aşırı gündüz uyku hali ve horlama OSA'nın yaygın semptomlarıdır. Uykusuzluk, sık gece uyanmaları ve parçalanmış veya düzensiz uykuya neden olan diğer durumlar da kalp atış hızını etkileyebilir.
Kalp krizi geçiren kişiler de gece kalp atış hızı veya ritim anormallikleri yaşayabilir. Konjestif kalp yetmezliği olanlar kalp hızı veya ritim problemlerine benzer şekilde savunmasızdır. Önemli bir gece kalp atış hızı veya ritim anormalliği tipik olarak ilaç veya kalp pili ile tedavi gerektirir.
İnceleyen ve gözden geçiren: Tina M. St. John, MD
